Rezerwat rzeki Ciane

Bardzo entuzjastycznie nastawiliśmy się na wyprawę w tutejsze góry, do rezerwatu przyrody, który zapowiadał się bardzo obiecująco, jednak po zrobionym wywiadzie odnośnie możliwości dojazdu musieliśmy zrezygnować. Niestety nie dalibyśmy rady – 2 h dojazdu, później kilka km wędrówki i dopiero wtedy rozpoczynały się ciekawe trasy. Pomógł nam pan z recepcji, który całkiem przyzwoicie mówił po angielsku. Na szczęście były jeszcze inne alternatywy spędzenia czasu w okolicy Siracusy. Zdecydowaliśmy się odwiedzić rezerwat rzeki Ciane.

Doszliśmy tam na piechotę (kilka km) prostą drogą. Tego dnia dopisała nam wyjątkowo pogoda, doskwierał prawdziwy upał. Wynajęliśmy łódź, którą pan przewoził nas po rzece. Mieliśmy szczęście być na niej sami, to są uroki podróżowania poza sezonem. Rejs zakładał 10 minutowy postój w jednym wyjątkowo ciekawym miejscu. Na szczególną uwagę zasługuje roślinność przy brzegach rzeki. Jest ona unikatem na skale europejską – brzegi porastają papirusy oraz eukaliptusy. Oprócz tego drzewka cytrynowe, palmy, łąki pełne żółtych kwiatów, ciekawe krzewy z ostrymi kolcami. Udało nam się również spotkać czaplę. Pan przewożący nas łodzią nie rozmawiał z nami zbytnio, sterował milcząc, zapewne z powodu bariery językowej. Zdobył się jednak na miły gest i wyskoczył z łodzi na moment na brzeg, zerwał z drzewka cytryny zarówno nam, jak i sobie. Rejs okazał się dobrym wyborem – nacieszyliśmy oczy pięknymi widokami i zrelaksowaliśmy się na łonie natury, zaznaliśmy trochę spokoju, czego już nam zaczynało brakować po którymś z kolei dniu spędzonym wśród zabytków.

Zdjęcia (8)

Komentarze (0)